Afgelopen week zijn mevrouw Prins en ik met 28 leerlingen vwo 6, economen, naar Zuid-Limburg geweest. Omdat hun Kraków-reis in vwo 5 niet is doorgegaan wilden we hen (en alle andere leerlingen van vwo 6) toch nog een studiereis aanbieden. Waarom dan een economenreis naar Zuid-Limburg, omdat het daar wellicht een beetje buitenlands aandoet? Is het omdat daar 2 mooie bedrijven zoals Nedcar en DSM zijn gevestigd? Nou die lieten ons helaas vallen en hielden de deur voor een bedrijfsbezoek dicht. Nee, het was omdat ik meer dan 30 jaar terug daar de eerste havo-4-daagse heb georganiseerd. En in ‘t Auwershoes in Ransdaal werden we door de familie Sogelee altijd verwelkomd met Limburgse Vlaai. En laat zoon Jos nu nog steeds die mooie traditie in ere hebben gehouden.
Corona speelde ons nog wel parten. In het Gouvernement, het Limburgse provinciehuis, had ik een lezing over de EUregio geregeld. Maar door corona ging het Gouvernement weer dicht en zaten wij zonder zaal. Toen ik dat besprak met de leerlingen op school ging er een vinger omhoog. “Meneer, mijn stief-oma is burgemeester van Maastricht”? Daarna ging de communicatie iets te snel, want ik kreeg te horen dat we donderdag om 15.00 uur met haar een ontmoeting konden hebben. En laten we nu net die middag om 16.00 uur naar de Gulpener Brouwerij gaan. Ik ken zo mijn grenzen en heb dat toch maar onder grote dankzegging afgezegd. Uiteindelijk heeft de EUregio in het chique Novotel een zaal gehuurd, en dat was echt niet gratis. Vrijdag is de leerling niet meegegaan richting Amstelveen, om bij zijn oma te gaan eten. Daarvoor had hij nette kleren bij zich, zo zei hij, de tweede ontmoeting.
Een bezoek aan de Amerikaanse oorlogsbegraafplaats in Margraten, wandelen in het Geuldal, maakten de dinsdag compleet Op woensdag bezochten we de indrukwekkende monster-machines en de landschapsonterende taferelen van de bruinkoolwinning achter Aachen, na de lunch in de stad eindigden bij het ‘Grashaus’. Daar had ik een discussieprogramma besproken over het thema “burger zijn in de EU”. Jammer dat onze discussieleidster naar het ziekenhuis moest. De gratis audiotour in het Historisch museum van Aachen, Centre Charlemagne, hebben we dankbaar aangenomen. Het avondprogramma werd met een grote pizzaoven en het zelf maken van je eigen pizza een groot succes. In de groepsaccommodatie was het echt gezellig omdat iedereen aan tafels aan het kaarten was.
Donderdag was het afzien. 13 Km. raften op de Maas en de laatste 3 km met wind tegen. Maar wat een heerlijk zonnig weer, en de leerlingen hebben zich die laatste 3 km niet laten kennen. Op de site had ik gelezen dat het 2,5 à 3 uur zou duren, maar dat werden er 4. Snel door naar de bierbrouwerij in Gulpen. Dat de Maastrichtenaren van de grote feestpartijen zijn liet eetcafé Minckelers zien. We zaten daar om 20.00 uur aan tafel en om 20.15 uur had iedereen zijn hoofdgerecht. En lekker dat we het vonden. Jammer dat alleen Astrid en ik voor Maastrichts zuurvlees hadden gekozen. De leerlingen hielden het bij zalm, biefstuk of de Burger. Om 23.00 uur vertrokken we weer naar Ransdaal. Na ons rondje “welterusten en heb je je tanden gepoetst” om 24.00 uur was het al gauw stil. Met dank aan de Maas.
Vrijdag was alweer de laatste dag. We hadden het gevoel er al veel langer te zijn. De grotten van St. Pieter en het Zonnebergstelsel waren een mooie afsluiten, sowieso om te beleven hoe donker het kan zijn als de lichten uit zijn. Halverwege kwam er een andere groep ons tegen, rijdend op een step. Voor iedereen was het verrassend hoe daar een vader zijn dochter ontmoet, de derde ontmoeting.
Wat mijzelf deze week opviel was het feit dat de gesprekken die je met de leerlingen voerde net wat makkelijker, met inhoud, verliepen dan ik van v5’ers in Kraków gewend was. Wat ouder en samen in het eindexamenjaar, zou dat daaraan ten grondslag liggen? Of hadden we gewoon een fijne groep bij ons? Wat fijn dat we de leerlingen dit hebben kunnen meegeven. Want wie herinnert zich nu niet de eigen reis van de middelbare school.
Ton Kodde, docent economie