Sinds 19 april hangt er op de tweede verdieping tussen de biologielokalen een fotoserie van Humberto Tan: 6 portretten van de intersekse personen die spelen in Marleen Hendrickx’s voorstelling XY WE, plus een introductie van Humberto Tan over het ontstaan van de portrettenserie.
De prachtige portretten introduceren in woord en beeld het verhaal van alle intersekse personen van de voorstelling XY WE over het intersekse bestaan, over de lichamelijke gevolgen en vooral over een maatschappij die niet weet dat zij bestaan. Met Marleen vertelden ze voor het eerst op een podium hun verhaal.
Voor afgelopen Paarse Vrijdag heeft de GSA (Gender and Sexuality Alliance) Marleen Hendrickx gevraagd haar solovoorstelling XY I te komen spelen op school. Deze voorstelling gaat over haar bestaan als intersekse persoon. De voorstelling brengt het publiek in het hoofd van een intersekse waarbij je meegroeit van het kind van toen naar de volwassene van nu. Het laat het publiek meevoelen met de gevolgen van een geheim dat zich in de loop van de jaren in iemands zelfbeeld heeft genesteld.
Voor haar voorstelling had Marleen de fotoserie van Humberto Tan meegenomen. Deze stond de hele dag, terwijl de voorstelling werd voorbereid, in de aula ten toon en trok de aandacht van veel leerlingen die voor de activiteiten van Paarse Vrijdag naar de aula kwamen. Die dag konden er door corona maar een beperkt aantal leerlingen naar de voorstelling van Marleen kijken, maar door de portretten bereikte haar verhaal een groter publiek, niet op de indringende manier van Marleens voorstelling, maar de portretten openden wel ogen en maakten leerlingen nieuwsgierig.
Sinds we ons nieuwe schoolgebouw in gebruik hebben genomen hebben we het er vaak met de GSA over dat ons gebouw nog niet de openheid voor diversiteit uitstraalt zoals ons oude schoolgebouw dat deed. Daar toonden we de vlag, de regenboogtrap en het door leerlingen gemaakte GSA-schilderij hoe in school niemand hetzelfde is, maar iedereen gelijk.
Ik vond de portretten van Humberto Tan datzelfde uitstralen; portretten van personen die zich jaren verscholen hebben gehouden, omdat hen werd verteld dat hun anders zijn niet bestaat en dit taboe in hun voorstelling doorbreken. Het ophangen van deze portretten leek me een prachtige manier om binnen school het belang van diversiteit op een esthetische manier uit te dragen.
Marleen heeft Humberto Tan gevraagd of wij een kopie mochten kopen. Toen Humberto Tan hoorde waarom wij dat als school wilden, heeft hij ons de foto’s cadeau gegeven. Hijzelf kon er op 19 april helaas niet bij zijn toen de foto’s werden opgehangen. Drie van de zes geportretteerden (Geert, Koen en Marleen zelf) waren er wel bij. Samen met de GSA hebben zij daarna met elkaar besproken hoe belangrijk het is om jezelf te mogen zijn, hoe dat niet altijd vanzelfsprekend is en hoe mooi het is dat wij nu binnen school met hun foto’s dat belang uitdragen.
Bij deze nodig ik iedereen van harte uit om op de tweede verdieping bij de biologielokalen hun portretten te komen bewonderen en hun verhalen te lezen. De voorstelling XY WE toert nog door het land.
Ruben Alexander (hij/hem)
docent en sectievoorzitter Drama en CKV, coördinator GSA